[size=16]مرۆڤ ده ژی، بۆئه وه ی فێربێ، فێریش ده بێ بۆ ئه وه ی بژی.

له پشت دیواری به ندیخانه وه هه نگوینیش به ده م تاڵه.

خوڕه وشتی کۆن وه ک کراسه کۆنه نییه، مرۆڤ به ئاسانی دایبکه نێ.

ئه وه ی تۆ هه ته، میوانیت له لای

ئه وه ی خواستی دڵ بێ، چاو به شوێنیدا عه وداڵه.

یارمه تی خۆت بده ، خوا یارمه تیت ده دا.

گردێکی سه وز له چیایه کی ڕووته ڵه باشتره.

که س ئه وه نده زیره ک نییه، تا خۆی ئامۆژگاری خۆی بکا.

هیچ نه توانین عه یب نییه، به ڵام هیچ فێر نه بوون عه یبه.

پیاو ده توانێ ماچێ بسڕێته وه، به ڵام ئاگری ده روون ناکوژێنرێته وه.

بۆ هه موو شه وێک چرایه ک هه یه .

ئه وه ی بیه وێ سوودێک له ژیان ببینێ، نابێ مردن له یاد بکا.

ئه وه ی له ئاشتیدا بژی، به ئاسووده یی ئه نوێ.

ئه وه ی بێ خۆشه ویستی بژی ، به زیندویی مردووه.

خۆشه ویستی و ڕق سنووریان بۆ نییه.

خۆشه ویستی دێرین ژه نگ نایگرێ.

خۆشه ویستی کوێره مرۆڤیش کوێر ده کا.

خۆشه ویستی ڕاسته قینه ترس ده ڕه وێنێته وه.

له تاریکیدا ته نانه ت تیشکێکی کزیش ده دره وشێته وه.[/size]