[size=16]ئیمان

  به‌م هاوینه‌ بۆچه‌کی گیانم گه‌یشته‌ ئاسمان.

  له‌گه‌ڵیدا ده‌ڕۆم،

  تا ده‌گه‌مه‌ وه‌رزی پاییز.

  فرمێسك و خه‌م،

  به‌یه‌که‌وه‌ چرۆ بکه‌ن.

  ڕێگایه‌کی دوریش ده‌بڕم.

  دارێك ده‌که‌مه‌ هاوڕێی ڕێگام.

  تا ده‌گه‌مه‌ لای زستان و

  فرمێسك و خه‌م چلوره‌ ده‌کات.

  نا لاشه‌شم با بیبه‌ستێ،

  ئێسکه‌کانیشم با بشکێ.

  به‌ فه‌رشێکی ئه‌فسوناوی

  دیسانه‌وه‌ به‌ره‌و ساماڵ هه‌نگو ده‌نێم.

  له‌ به‌هاردا چرۆکانی من ده‌وه‌رێن.

  خامه‌ش زه‌نگی دواڕۆژمان بۆ لێده‌دات.

  چرا گڕه‌که‌ی سه‌ما ده‌کات

  خه‌زان وازی لێناهێنێ و

  فووی لێده‌کات.

  گژوگیای پاکیزه‌ی ووڵاته‌که‌م

  له‌ گریانی ئه‌و

  مووی سه‌رم سپی ده‌کات

  ئه‌ناناسێك....

  به‌ڕومه‌وه‌ پێده‌که‌نێت.

  چوار چێوه‌ی ئه‌و وێنه‌یه‌ی له‌ به‌رده‌مایه‌

  خۆی ده‌کێشێ به‌ به‌رپێماو

  زڕه‌ی شوشه‌ی

  وه‌ک زڕه‌ی شه‌ره‌فی ئافره‌ته‌ سۆزانیه‌کانی ووڵات

  بۆ به‌رائه‌ت....

  له‌ به‌ر پێمدا خۆی ووردو خاش ده‌کات.

  نێلیك، وه‌ره‌ بینه‌ هاوڕێ

  به‌یه‌که‌وه‌ تا لای سۆرفینا، بڕۆین.

  له‌گه‌ڵ ئه‌واندا...

  کایه‌ی خۆشه‌ویستی ده‌که‌ین.

  کاکتوسه‌کان...

  مۆڕه‌و چاوی بزیان

  چه‌رپاکه‌مان ده‌له‌رزێنێ.

   هێواش،هێواش

  کتێبخانه‌که‌م ده‌ڕوخێنێ.

  له‌ لێواری ئه‌م ده‌ریایه‌

  به‌ هێمنی چیچکه‌ ده‌که‌م

  ئه‌ڵێن ڕووخسار....

  به‌ پێکه‌نینه‌وه‌ جوانه

  به‌ڵام...

   ڕووخساری باران

  به‌ ته‌ماوی و به‌ ماته‌مینی

  بۆ من....

  جوانتر نیشان ده‌دات

  بارانێکی بێ خه‌وشه‌

  بارانێکی برسی

  ئه‌و بارانه‌ ده‌موچاو ته‌ماویه‌

  که‌ له‌ هه‌وری عشق ده‌بارێ

  بۆ من...

  ئازادی و ڕۆشنایی و یاکسانی

  بڵێسه‌دار تر ده‌که‌ن

  له‌ کۆڵانی ووشه‌ی دیوانی غوربه‌تدا ده‌سوڕێمه‌وه‌‌

   ده‌روێشێکی قژ سپی

  بۆ خۆشه‌ویستی دایکی

  ده‌فی ده‌ژه‌ند

  که‌ دیم....

  که‌شکۆڵه‌که‌ی له‌ کۆڵا بوو

   پریاسکه‌یه‌کی ئینجانه‌یی

   پڕ له‌ گڵی نیشتمانه‌که‌م

  گوڵه‌ کنۆڵ، و نێلیك، وسۆرفینا

  قژی به‌ په‌لکه‌ ده‌ هۆنیه‌وه‌و

  له‌ ته‌ختی ڕه‌نگه‌کانی ئه‌وانا

  خه‌ریك بوو تابلۆی دیوانی

  شعرێكی تری دائه‌ڕشت

  له‌ به‌رانبه‌ر هه‌ر هه‌موو ئه‌مانه‌دا

   کورسیه‌کی سه‌رو گوێلاك شکاوم دانا

  عه‌مودی بێ کاره‌بای ووڵاته‌که‌م

   کرده‌ قاچی و

   هه‌وریشم کرده‌ پاڵپشتی و

   ئه‌و فه‌رشی ئه‌فسوناویه‌م خسته‌ سه‌ری

   خۆشم له‌ سه‌ری دانیشتم.

   سه‌یری گیای سه‌وزی

    خه‌ونه‌کانی دواڕۆژم ده‌کرد

  سه‌یری چاوی ماندووی

  لاوه‌کانی کوردستانم ده‌کرد

   له‌گه‌ڵ هه‌موویان بووینه‌ هاوڕێ

  به‌ره‌و مه‌مله‌که‌تی ووشه‌ که‌وتینه‌ ڕێ

   ووشه‌کان پێشوازیان کرد

  هه‌ریه‌کێ له‌و ووشانه‌

   قۆڵیان به‌ قۆڵمانا کردو

  داوای داستانێکی ده‌کرد

    یه‌کێك ده‌یوت با چیرۆك بێت

   یه‌کێكی که‌ ده‌یووت ووتار

   ووشه‌یه‌کیش له‌ سوچی ئه‌و سه‌ر

  هاواری کرد

  توخوا ووتار

  ووشه‌یه‌کی ناسك هاته‌ لام و

  به‌ گوێی مندا چرپاندی

  به‌ عه‌یارانه‌ شانێکی لێدام و

  ووتی شعر

  له‌م دایه‌لۆکی ووشه‌دا بووین

  که‌ سه‌یرم کرد

   هیچ هانای نییه‌ بۆمان

  ئه‌وه‌ی که‌ ته‌نها هانایه‌و پشت و په‌نا

  ته‌نها ئیمان

  ئا لێره‌وه‌

  خاك و ووڵات، پیر و لاویش

  گه‌ر له‌سه‌ر ئه‌م ڕێچکه‌یه‌ به‌رده‌وام بن

  ئێمه‌ ده‌گه‌ینه‌ هیوای خۆمان

  ته‌نها ئیمان

ماکوان[/size]

ريكاى راستى