[size=24]
١٤٣١ـ عن الشَّرِيدِ (رضي الله عنه) قَالَ: رَدِفْتُ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله عليه وسلم) يَوْمًا، فَقَالَ: (هَلْ مَعَكَ مِنْ شِعْرِ أُمَيَّةَ ابْنِ أَبِي الصَّلْتِ شَيْءٌ). قُلْتُ: نَعَمْ، قَالَ: (هِيهْ). فَأَنْشَدْتُهُ بَيْتًا، فَقَالَ: (هِيهْ). ثُمَّ أَنْشَدْتُهُ بَيْتًا، فَقَالَ: (هِيهْ). حَتَّى أَنْشَدْتُهُ مِائَةَ بَيْتٍ.

له‌(شرید)ه‌وه‌ (خوای لێ ڕازی بێت) ده‌ڵێ: ڕۆژێك له‌ دوای پێغه‌مبه‌ره‌وه‌ (صلی الله عليه وسلم) سواری وڵاخێك بوبوم فه‌رمووی: (ئایا شتێكت لاهه‌یه‌ له‌ شیعری (امیّه‌)ی كوڕی (أبي الصَّلت)؟ وتم: به‌ڵێ، فه‌رمووی: (بیڵێ)، شیعرێكم بۆ وت، فه‌رمووی: (هی تریش) شیعرێ تریشم بۆ وت، فه‌رمووی: (هی تریش) هه‌تا گه‌یشته‌ سه‌د شیعر.

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ (رضي الله عنه) قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله عليه وسلم): (أَصْدَقُ كَلِمَةٍ قَالَهَا شَاعِرٌ كَلِمَةُ لَبِيدٍ: أَلَا كُلُّ شَيْءٍ مَا خَلَا اللَّهَ بَاطِلٌ. وَكَادَ أُمَيَّةُ بْنُ أَبِي الصَّلْتِ أَنْ يُسْلِمَ). [بخاري / الادب/ ٥٧٩٥]

(أبو هریرة‌)(خوای لێ ڕازی بێت) ده‌ڵێ: پێغه‌مبه‌ر (صلی الله عليه وسلم) فه‌رموویه‌تی: (ڕاست ترین وشه‌ شاعیر وتبێتی وشه‌كه‌ی (لبید)ه‌: ئاگاداربه‌ هه‌موو شتێك جگه‌ له‌خوا به‌تاڵه‌ و، (أمیّه‌)ی كوڕی (أبي الصَّلت)نزیك بووه‌ موسڵمان بێت).
عَنْ سَعْدٍ (رضي الله عنه) عَنِ النَّبِيِّ (صلی الله عليه وسلم) قَالَ: (لَأَنْ يَمْتَلِئَ جَوْفُ أَحَدِكُمْ قَيْحًا يَرِيهِ خَيْرٌ مِنْ أَنْ يَمْتَلِئَ شِعْرًا).

له‌ (سعدی كوڕی (أبي وقاص)ه‌وه‌ (خوای لێ ڕازی بێت) له‌ پێغه‌مبه‌ره‌وه‌ (صلی الله عليه وسلم) فه‌رموویه‌تی: (ئه‌گه‌ر ناوسكی یه‌كێ له‌ ئێوه‌ پڕببێت له‌ كێم هه‌تا ئه‌یگه‌نێنێ باشتره‌ له‌وه‌ی پڕبێت له‌ شیعر
[/size]نوسینی Ahmed Dugrtkani