[size=16]1- (( اللهُمّ إنّي عَبْدُكَ ابنُ عَبْدِكَ ابنُ أمَتِكَ. ناصيَتي بِيَدِكَ. ماضٍ فيّ حُكْمُكَ. عَدلٌ فيّ قَضَاءُكَ. أسأَلُكَ بِكُلِّ اسمٍ هُوَ لَكَ سَمَّيْتَ بهِ نَفْسَكَ. أو أنْزَلْتَهُ في كِتابِكَ. أو عَلَمْتَهُ أحداً مِنْ خَلْقِكَ. أو استأثَرْتَ بهِ في عِلْمِ الغَيْبِ عِنْدَكَ. أنْ تَجْعَلَ القُرآنَ رَبيعَ قَلْبِي. وَنُورَ صَدْري. وَجَلاءَ حُزني. وذَهابَ هَمّي )).(1) واته‌: خوايه‌ من به‌نده‌تم كوڕى به‌نده‌تم كوڕى كه‌نيزه‌ك و كۆيله‌كه‌تم. نسيب و ناوچه‌وان و چاره‌نوسم به‌ده‌ست تۆيه‌و حوكم و بڕيارت به‌سه‌رمدا رابووردووه‌. بڕياردانت به‌سه‌رم دا دادپه‌روه‌رانه‌يه‌. داوات لـێ ده‌كه‌م به‌هه‌موو ناوێك كه‌ هه‌ته‌و خۆتت پێ ناوناوه‌.يان له‌كتێبه‌كه‌ت دا ناردووته‌ته‌ خواره‌وه‌.يان فێرى يه‌كێك له‌ دروست كراوه‌كانت كردووه‌. يان له‌ عيلمى غه‌يبدا

(1) هه‌رگيز هيچ كه‌سێك نى يه‌ كه‌ تووشى ناخۆشى و خه‌فه‌تێك ده‌بێت و بڵێت...  فه‌رمووده‌كه‌ .... ئيلا خواى گه‌وره‌ غه‌م و خه‌فه‌ته‌كه‌ى لاده‌بات و شوێنه‌كه‌ى پڕِده‌كاته‌وه‌ به‌ ده‌رو لێكردنه‌وه‌ و دڵ خۆشىو كامه‌رانى. ووتيان: ئه‌ى پێغه‌مبه‌رى خوا ئايا له‌به‌رى نه‌كه‌ين؟ فه‌رمووى: به‌ڵێ پێويسته‌ هه‌ركه‌سێك  ده‌يبيستێت له‌به‌رى بكات له‌ لاى خۆت هه‌ڵت گرتووه‌و ته‌نها خۆت ده‌يزانى. كه‌ قورئان بكه‌يته‌ به‌هارى دڵم و نورى سنگم و ره‌وێنه‌ره‌وه‌ى دڵ  ته‌نگيم و لابه‌رى خه‌م و خه‌فه‌تم. /  أحمد 1/391 وصحّحَه الألباني. انظر سلسلة الأحاديث الصحيحة  (1/336) رقم(199) والكلم الطيب  (ص 74).

2- (( اللهُمّ إنّي أعوذُ بِكَ مِنَ الهَمِّ وَالحَزَنِ. وَالعَجْزِ وَالكَسَلِ. وَالبُخْلِ وَالجُبْنِ. وَضَلَعِ الدَّيْنِ وَغَلَبَةِ الرِّجالِ )).(2) واته‌: خوايه‌ په‌نات پێ ئه‌گرم له‌ دڵ  ته‌نگى و خه‌فه‌ت, وه‌ له‌ بێ ده‌سته‌ڵاتى و بێ توانايى و ته‌مبه‌ڵى. وه‌ له‌ به‌خيلى و ترسنۆكى. وه‌ له‌ پشت چه‌مانه‌وه‌ به‌هۆى قه‌رزارى يه‌وه‌و له‌دۆڕانى پياوانى ئيسلام  و ژێركه‌وتنيان.

(2) البخاري 7/158 پێغه‌مبه‌ر (صلی الله‌ علیه‌ وسلم) زۆر ئه‌م پاڕانه‌وه‌يه‌ى ده‌كرد/ انظر البخاري مع الفتح 11/173.

(دوعاوپاڕانه‌وه‌ له‌قورئان و فه‌رمووده‌ صه‌حیحه‌کاندا)
[/size]