تۆ له‌ ژووره‌وه‌ نیت. تكایه‌ بچۆژووره‌وه‌ یان خۆت تۆمار بكه‌.

گرنگ!

بەخێربێیت، جگە لەم چەند بەشەی خوارەوە سەرجەم بەشەكانی یانەمان بە مەبەستی چاككاری شاردۆتەوە! لەماوەیەكی نزیكدا یانە بەتەواوی بابەتەكانی خۆی لە 2008ی ساڵی دامەزراندنیەوە تاكو ئێستا دەكەوێتە كار. [٢٠٢٣\٢\١٥]

وه‌ڵامی نوێ بنووسه‌

وه‌ڵامی نوێ بنووسه‌

وه‌ڵامه‌ نوێكه‌ی بنووسه‌ و بینێره‌

ده‌توانیت: BBCode وێنه‌ خه‌نده‌ به‌كار ببه‌یت

هەموو خانە نووسراوەکان بە قەڵەوی پێویستە پڕبکرێنەوە پێش ناردنی فۆرم

زانیارییه‌ مه‌رجه‌كان بۆ میوانان


زانیاریی پێویست / مه‌رج

لێكۆڵینه‌وه‌ی بابه‌ت / نوێترین یه‌كه‌م

3

ده‌ستتی تۆش خۆ ش

2

[size=22]ده‌ سته‌ كانت خۆش ماندونه‌بی برام[/size]

1

٥٩١ـ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ (رضي الله عنه) قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله عليه وسلم) فِي سَفَرٍ، فَرَأَى رَجُلًا قَدِ اجْتَمَعَ النَّاسُ عَلَيْهِ، وَقَدْ ظُلِّلَ عَلَيْهِ، فَقَالَ: (مَا لَهُ)؟ قَالُوا: رَجُلٌ صَائِمٌ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله عليه وسلم): (لَيْسَ الْبِرِّ أَنْ تَصُومُوا فِي السَّفَرِ). [بخاري / الصوم/ ١٨٤٤]


(جابری كوڕی عبدالله) (خوای لێ ڕازی بێت) ده‌ڵێ: جارێكیان پێغه‌مبه‌ر (صلی الله عليه وسلم) له‌سه‌فه‌رێكدا بوو، پیاوێكی بینی خه‌ڵكی له‌سه‌ری كۆبونه‌ته‌وه‌ و سێبه‌ریان له‌سه‌ر كردوه‌، پێغه‌مبه‌ر (صلی الله عليه وسلم) پرسی: (ئه‌وه‌ چیه‌تی؟) وتیان: پیاوێكه‌ به‌ڕۆژوه‌، پێغه‌مبه‌ر (صلی الله عليه وسلم) فه‌رموی: (ڕۆژو گرتن له‌ سه‌فه‌ردا له‌كاره‌ چاكه‌كان نییه‌).