٥٦٤ـ عن أَبي هُرَيْرَةَ (رضي الله عنه) قالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله عليه وسلم): (قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ: كُلُّ عَمَلِ ابْنِ آدَمَ لَهُ، إِلَّا الصِّيَامَ فَإِنَّهُ لِي وَأَنَا أَجْزِي بِهِ، وَالصِّيَامُ جُنَّةٌ، فَإِذَا كَانَ يَوْمُ صَوْمِ أَحَدِكُمْ فَلَا يَرْفُثْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَسْخَبْ، فَإِنْ سَابَّهُ أَحَدٌ أَوْ قَاتَلَهُ فَلْيَقُلْ: إِنِّي امْرُؤٌ صَائِمٌ، وَالَّذِي نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ لَخُلُوفُ فَمِ الصَّائِمِ أَطْيَبُ عِنْدَ اللَّهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مِنْ رِيحِ الْمِسْكِ، وَلِلصَّائِمِ فَرْحَتَانِ يَفْرَحُهُمَا: إِذَا أَفْطَرَ فَرِحَ بِفِطْرِهِ، وَإِذَا لَقِيَ رَبَّهُ فَرِحَ بِصَوْمِهِ). [بخاري / الصوم/ ١٨٠٥]
(أبو هریره) (خوای لێ ڕازی بێت) ده‌ڵێ: پێغه‌مبه‌ر (صلی الله عليه وسلم) فه‌رموویه‌تی: (خوای گه‌وره ده‌فه‌رموێت: هه‌موو كرده‌وه‌كانی ئاده‌میزاد بۆ خۆیه‌تی جگه له‌ڕۆژوو، ئه‌وه به‌ڕاستی بۆ منه‌و هه‌ر خۆشم پاداشتی ده‌ده‌مه‌وه، هه‌روه‌ها ڕۆژو قه‌ڵغانه، ئه‌گه‌ر ڕۆژێك كه‌سێكتان به‌ڕۆژو بوو با ئه‌و ڕۆژه قسه‌ی ناشیرین و هات و هاوار نه‌كات، خۆ ئه‌گه‌ر كه‌سێك جنێوی پێداو شه‌ڕی پێ فرۆشت بابڵێت: من كه‌سێكی به‌ڕۆژوم، سوێند به‌وكه‌سه‌ی گیانی محمدی به‌ده‌سته بۆنی ده‌می ڕۆژوه‌وان له‌ڕۆژی قیامه‌تدا لای خوا له‌بۆنی میسك خۆشتره، هه‌روه‌ها دوو خۆشی هه‌یه بۆ ڕۆژوه‌وان، كاتێك به‌ربانگ ده‌كاته‌وه دڵخۆشه به‌ڕۆژو شكاندنه‌كه‌ی، كاتێكیش به‌دیداری په‌روه‌ردگاری شاد ده‌بێت دڵخۆشه به‌ڕۆژوه‌كه‌ی).
٦٥ـ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ (رضي الله عنه) أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله عليه وسلم) قَالَ: (إِذَا جَاءَ رَمَضَانُ فُتِّحَتْ أَبْوَابُ الْجَنَّةِ، وَغُلِّقَتْ أَبْوَابُ النَّارِ، وَصُفِّدَتِ الشَّيَاطِينُ). [بخاري / الصوم/ ١٨٠٠]
(أبو هریره) (خوای لێ ڕازی بێت) ده‌ڵێ: پێغه‌مبه‌ر (صلی الله عليه وسلم) فه‌رموویه‌تی: (كاتێ كه ڕه‌مه‌زان دێت ده‌روازه‌كانی به‌هه‌شت ده‌كرێنه‌وه‌و قاپیه‌كانی دۆزه‌خ داده‌خرێن و شه‌یتانه‌كان كۆت ده‌كرێن
٥٨٤ـ عَنْ عَائِشَةَ (رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا) قَالَتْ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله عليه وسلم) يُقَبِّلُ وَهُوَ صَائِمٌ، وَيُبَاشِرُ وَهُوَ صَائِمٌ، وَلَكِنَّهُ أَمْلَكُكُمْ لِإِرْبِهِ. [بخاري / الصوم/ ١٨٢٦]
(دایكه عائشه) (خوای لێ ڕازی بێت) ده‌ڵێ: پێغه‌مبه‌ر (صلی الله عليه وسلم) ماچی ده‌كرد، له‌كاتێكدا به‌ڕۆژو بوو… پێستی به پێستیان ده‌كه‌وت و به‌ڕۆژوو بوو به‌ڵام له‌هه‌مووتان ویستی به‌هێزتر و خۆگرتر بوو.
ماچ كردن بۆ ڕۆژوه‌وان
عَنْ عَائِشَةَ (رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا) قَالَتْ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله عليه وسلم) يُقَبِّلُ وَهُوَ صَائِمٌ، وَيُبَاشِرُ وَهُوَ صَائِمٌ، وَلَكِنَّهُ أَمْلَكُكُمْ لِإِرْبِهِ. [بخاري / الصوم/ ١٨٢٦]
(دایكه عائشه) (خوای لێ ڕازی بێت) ده‌ڵێ: پێغه‌مبه‌ر (صلی الله عليه وسلم) ماچی ده‌كرد، له‌كاتێكدا به‌ڕۆژو بوو… پێستی به پێستیان ده‌كه‌وت و به‌ڕۆژوو بوو به‌ڵام له‌هه‌مووتان ویستی به‌هێزتر و خۆگرتر بوو.
كه‌فاره‌تی سه‌رجێیی له‌ڕه‌مه‌زاندا
٥٨٢ـ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ (رضي الله عنه) قَالَ: جَاءَ رَجُلٌ إِلَى النَّبِيِّ (صلی الله عليه وسلم) فَقَالَ: هَلَكْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ، قَالَ: (وَمَا أَهْلَكَكَ). قَالَ: وَقَعْتُ عَلَى امْرَأَتِي فِي رَمَضَانَ، قَالَ: (هَلْ تَجِدُ مَا تُعْتِقُ رَقَبَةً). قَالَ: لَا، قَالَ: (فَهَلْ تَسْتَطِيعُ أَنْ تَصُومَ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ). قَالَ: لَا، قَالَ: (فَهَلْ تَجِدُ مَا تُطْعِمُ سِتِّينَ مِسْكِينًا). قَالَ: لَا، قَالَ: ثُمَّ جَلَسَ فَأُتِيَ النَّبِيُّ (صلی الله عليه وسلم) بِعَرَقٍ فِيهِ تَمْرٌ، فَقَالَ: (تَصَدَّقْ بِهَذَا). قَالَ: أَفْقَرَ مِنَّا؟ فَمَا بَيْنَ لَابَتَيْهَا أَهْلُ بَيْتٍ أَحْوَجُ إِلَيْهِ مِنَّا. فَضَحِكَ النَّبِيُّ (صلی الله عليه وسلم) حَتَّى بَدَتْ أَنْيَابُهُ، ثُمَّ قَالَ: (اذْهَبْ فَأَطْعِمْهُ أَهْلَكَ). [بخاري / الصوم/ ١٨٣٤]
(ابو هریره) (خوای لێ ڕازی بێت) ده‌ڵێ: پیاوێك هات بۆلای پێغه‌مبه‌ر وتی: تیاچووم ئه‌ی پێغه‌مبه‌ری خوا، ئه‌ویش فه‌رمووی: (چی تۆی تیا بردووه؟!). كابرا وتی: له‌ڕه‌مه‌زاندا سه‌رجێیم له‌گه‌ڵ هاوسه‌ره‌كه‌مدا كردوه… ئه‌ویش فه‌رمووی: (ئایا ده‌توانیت به‌نده‌یه‌ك ئازاد بكه‌یت؟) كابرا وتی: نه‌خێر، فه‌رمووی: (ئایا ده‌توانیت دوو مانگ له‌سه‌ر یه‌ك به‌ڕۆژو بیت؟) كابرا وتی: نه‌خێر، فه‌رموی: (ئه‌ی ده‌توانیت نانی شه‌ست هه‌ژار بده‌یت؟). كابرا وتی: نه‌خێر، ئینجا كابرا دانیشت، پێغه‌مبه‌ر (صلی الله عليه وسلم) زه‌مبیله‌یه‌ك خورمای بۆهات و فه‌رمووی: (ئا ئه‌مه بكه به‌خێر)، كابرا وتی: جا بۆ له‌خۆمان هه‌ژارتر هه‌یه؟ ئه‌م په‌ڕ و ئه‌وپه‌ڕی شار له ئێمه هه‌ژارتری تیا نییه كه پێویستی به‌وه بێت!! ئه‌وسا پێغه‌مبه‌ر (صلی الله عليه وسلم) پێكه‌نی تا دانه پیرۆزه‌كانی ده‌ركه‌وت، پاشان فه‌رمووی: (ده‌ی بچۆ خێزانه‌كه‌تی پێ تێر بكه).
٥٨٣ـ عَنْ عَائِشَةَ (رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا) أَنَّهَا قَالَتْ: جَاءَ رَجُلٌ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله عليه وسلم) فَقَالَ: احْتَرَقْتُ. قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله عليه وسلم): (لِمَ). قَالَ: وَطِئْتُ امْرَأَتِي فِي رَمَضَانَ نَهَارًا، قَالَ: (تَصَدَّقْ تَصَدَّقْ). قَالَ: مَا عِنْدِي شَيْءٌ، فَأَمَرَهُ أَنْ يَجْلِسَ، فَجَاءَهُ عَرَقَانِ فِيهِمَا طَعَامٌ، فَأَمَرَهُ [رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله عليه وسلم)] أَنْ يَتَصَدَّقَ بِهِ. [بخاري / المحاربين/ ٦٤٣٦]
(دایكه عائشه) (خوای لێ ڕازی بێت) ده‌ڵێ: پیاوێك هات بۆ خزمه‌تی پێغه‌مبه‌ر (صلی الله عليه وسلم) وتی: سوتام!! پێغه‌مبه‌ری خوایش (صلی الله عليه وسلم) فه‌رمووی: (بۆچی؟!) كابرا وتی: له ڕۆژی ڕه‌مه‌زاندا له‌گه‌ڵ هاوسه‌ره‌كه‌مدا تێكه‌ڵ بووم.. ئه‌ویش فه‌رمووی: (خێربكه، خێربكه).. كابرا وتی: جانیمه.. ئینجا فه‌رمانی پێدا كه دابنیشێت، دوزه‌مبیله خۆراكی بۆهات، پێغه‌مبه‌ر (صلی الله عليه وسلم) پێی به‌خشی و فه‌رمووی: (بڕۆ بیكه به‌خێر).
ئامده‌كردنی
Ahmed Dugrtkani
له دوعای خیر بێ به‌شمان نه‌كان