[size=24]چیرۆکی کچه‌ بێ وه‌فاکه‌

کچێکی نابینا له‌ دێیه‌کی بچوکدا ئه‌بیت،،

کوڕێکی زۆر جوانی خۆشئه‌وێت

چیرۆکی خۆشه‌ویستیه‌کی گه‌وره‌ ئه‌که‌وێته‌ نێوانیانه‌وه‌

به‌ڵام ته‌نها کێشه‌ی نێوان ئه‌م دوو خۆشه‌ویسته‌ ئه‌وه‌ بوو

که‌ کچه‌که‌ چاوه‌کانی خۆشه‌ویسته‌که‌ی نه‌ئه‌بینی،

به‌ خۆشه‌ویسته‌که‌ی ئه‌وت ئه‌و کاته‌ شووت پێئه‌که‌م که‌ ئه‌تبینم به‌چاوه‌کانم

رۆژێک له‌ رۆژان یه‌کێک جاوی خۆی پێشکه‌شی ئه‌م کچه‌ خه‌مگینه‌ کرد

دوای نه‌شته‌رگه‌ری توانی ببینێت و چاوی چاک بۆوه‌

بۆ یه‌که‌م جار چوو بۆ ئه‌وه‌ی خۆشه‌ویسته‌که‌ی ببینێک که‌ چه‌نێکه‌ نه‌یبینیبوو

به‌ڵام هه‌ر زوو دنیا له‌به‌رچاوی ره‌ش بوو له‌به‌رئه‌وه‌ی بینی کوره‌که‌ی خۆشه‌ویستی نابینایه‌ و

هیچ نابینێت...

کوڕه‌که‌ چووه‌ پێشێ و پێیووت : دوای ئه‌وه‌ی چاوت چاک بوه‌وه‌ ئه‌ته‌وێت شوم پێ بکه‌ی؟

کچه‌که‌ زۆر به‌ساردیه‌وه‌ وه‌ڵامی دایه‌وه‌ به‌ نه‌خێر!

کوڕه‌که‌ زه‌رده‌خه‌نه‌یه‌ گرتی و ووتی:

( هیوادارم پارێزگاری له‌چاوه‌کانم بکه‌ی که‌ پێم به‌خشیویت).....

كورد زين [/size]