[size=16]ڕۆژی دایكان نزیك ببووه‌وه‌، بیرم ده‌كرده‌وه‌و ده‌مگوت: ئاخۆ دایكم چی پێخۆش بێت بۆی بكڕم؟ پۆشاك‌و بابه‌ته‌كانی ترم له‌ ساڵانی ڕابردوودا چه‌ندجار بۆ كڕیبوو. هه‌ر دیارییه‌ك ده‌هات به‌ مێشكمدا بیرم ده‌كرده‌وه‌ كه‌ دووباره‌یه‌، حه‌زم ده‌كرد دیارییه‌كی تایبه‌تی بۆ بكڕم، كه‌ دووباره‌ نه‌بێت.. دوای هه‌ندێك له‌ بیر كردنه‌وه‌ بیرۆكه‌یه‌كی نوێ به‌ مێشكمدا هات، ئه‌و شته‌ی كه‌ به‌ڕاستی دایكم ده‌یه‌وێت خۆشه‌ویستی‌و هه‌ستی كچه‌كه‌یه‌تی به‌رامبه‌ری.. ئه‌و ته‌واوی ته‌مه‌نی گه‌نجی خۆی بۆ من‌و له‌ پێناوی خۆشبه‌ختی مندا به‌سه‌ر بردبوو، ماندوێتی زۆری چه‌شتبوو، له‌به‌رخاتری من وازی له‌ ته‌واوی خه‌ونه‌كانی هێنا، ئه‌و فیداكارییانه‌ی كه‌ بۆ من ئه‌نجامی دابوو، ئه‌و ناڕه‌حه‌تییانه‌ی ژیان كه‌ به‌سه‌ریدا هاتبوو، له‌به‌ر ئه‌وه‌ دڵنیا بووم ئه‌و دیارییه‌ی كه‌ ئه‌و ده‌یه‌وێت هه‌ر خۆشه‌ویستی‌و وه‌فاداری جگه‌رگۆشه‌كه‌یه‌تی. بۆ هه‌موو ئه‌و خۆشه‌ویستییه‌ی كه‌ به‌ منی به‌خشی بوو، ویستم سوپاسی بكه‌م! چووم گوڵدانیكی داخراوم كڕی له‌سه‌ر پارچه‌ كاغه‌زێك نوسیم: "گو‌ڵدانی بیره‌وه‌رییه‌كان" به‌و پارچه‌ كاغه‌زه‌ ڕووكاری ده‌ره‌وه‌ی گوڵدانه‌كه‌م ڕوپۆش كرد، پاشان 100 پارچه‌ كاغه‌زی بچووكم هێناو له‌سه‌ر هه‌ریه‌كێكیان بیره‌وه‌رییه‌كم له‌سه‌ر نووسی‌و هه‌مویم كرده‌ گوڵدانه‌كه‌وه‌ تا پڕ بوو، پاشان گوڵدانه‌كه‌م بردو له‌سه‌ر مێزی ژووره‌كه‌ی دایكم دامنا، كاتێك دایكم هاته‌ ژووره‌وه‌و دیارییه‌كه‌ی بینی له‌ ئامێزی گرت.. نووسینی سه‌ر گوڵدانه‌كه‌ سه‌رنجی ڕاكێشا بوو، به‌ڵام له‌ هیچ تێنه‌ده‌گه‌یشت، چاوه‌كانی به‌رز كرده‌وه‌و سه‌یری كرد.. پێم گوت: سه‌ری گوڵدانه‌كه‌ بكه‌ره‌وه‌و پارچه‌ كاغه‌زێك ده‌ربهێنه‌و بیخوێنه‌ره‌وه‌.. كاتێك یه‌كه‌م پارچه‌ كاغه‌زو یه‌كه‌م یاده‌وه‌ری خوێنده‌وه‌، چاوه‌كانی پڕ بوون له‌ فرمێسك.. تیایدا نوسرا بوو: "هیچ كات ئه‌و ڕۆژه‌ له‌ یاد ناكه‌م كه‌ یه‌كه‌م پاسكیلت بۆ كڕیم، چه‌نده‌ ڕه‌نگێكی جوانی هه‌بوو، ڕێك ئه‌وه‌ بوو كه‌ حه‌زم لێی بوو، نازانم چۆن سوپاست بكه‌م دایه‌ گیان؟!" دایكم ده‌ستی برد تا دووه‌م پارچه‌ كاغه‌ز ده‌ربكات. له‌و كاته‌دا پێم گوت: چاوه‌ڕێ به‌ هه‌ر ڕۆژێك ده‌بێت ته‌نها یه‌ك دانه‌ بخوێنیته‌وه‌. به‌ڵام ئه‌و گوێی لێنه‌گرتم‌و ده‌ستی كرد به‌ خوێندنه‌وه‌ی دانه‌ دانه‌ی پارچه‌ كاغه‌زه‌كان: "له‌ ته‌مه‌نی 9 ساڵیدا بووم، ئه‌و ڕۆژه‌م له‌ یاده‌ كه‌ بۆ نه‌شته‌رگه‌ری ڕۆیشتین بۆ نه‌خۆشخانه‌، چه‌نده‌ ده‌ترسام ئای دایه‌ گیان تۆ له‌و كاته‌دا هاوڕێم بوویت" "له‌ دوای پێگه‌یاندنی 6 منداڵ بیر له‌و ئارامی‌و شیرینییه‌ت ده‌كه‌مه‌وه‌ كه‌ چه‌نده‌ خۆڕاگربوویت" "بیرم دێت كه‌ بڕێك پاره‌م كۆكرده‌وه‌ تا به‌له‌مێك بكڕم، به‌ڵام پاره‌كه‌م كه‌م بوو، تۆ پاره‌ی ترت پێدام‌و به‌له‌مه‌كه‌ت بۆ كڕیم، دایكه‌ میهره‌بانه‌كه‌م" له‌ دوای خوێندنه‌وه‌ی چه‌ندین یاده‌وه‌ری، دایكم سه‌ری هه‌ڵبڕی، سه‌ره‌تا زه‌رده‌خه‌نه‌یه‌كی كردو پاشان ده‌ستی كرد به‌ گریان! "ڕۆڵه‌ی شیرینم، ئێستاش وا خه‌ریكی یادگارییه‌كم بۆ دروست ده‌كه‌یت كه‌ هیچ كات له‌ بیری ناكه‌م، هه‌موو كات بیری ڕۆژی دایكانی ئه‌م ساڵ ده‌كه‌مه‌وه‌، هیچ كات له‌ یادم ناچێت" به‌ وتنی ئه‌و قسانه‌ی دایكم بیرم كرده‌وه‌ كه‌ هێشتا كات ماوه‌ بۆ دروستكردنی یادگاری به‌نرختر، له‌و كاته‌دا هه‌وایه‌كی پڕ خۆشی‌و خۆشه‌ویستی باڵی به‌سه‌ر دایكم‌و من‌و ته‌واوی پارچه‌ كاغه‌زی بیره‌وه‌رییه‌كان كێشا بوو

گۆڤاری بڕیار[/size]