پرسیار كراوە لە ئیمامی (الـحسن البصري) و وتویانە: (ما لنا نراك مطمئناً) ؟ واتە: ئەوە چی یە بەردەوام دەتبینین بەختەوەریت و بێ تاقەت و بێزار نیت ؟ ئەویش لە وەڵامدا فەرمووی: (عَلِمْتُ أنَّ رزقي لا يأخذهُ غيري فاطمئن له قلبي، وعَلِمْتُ أنَّ اللهَ مُطلع عليَّ فاستحييتُ أنْ يرانيَ على ذنبٍ، وعَلِمْتُ أنَّ عملي لا يقوم به غيري فاشتغلتُ به وحدي، وعَلِمْتُ أنَّ الـموتَ ينتظرنـي فاستعددتُ لـما بعده). واتە: بەڕاستی دەزانم كەوا رزق و ڕۆزیم كەسێكی تر نایبات جگە لە من بۆیە دڵم بۆی ئارامی گرتووە، وە بەڕاستی دەزانم كەوا خوا ئاگای لێمە بۆیە شەرمی لێدەكەم بە سەر تاوانەوە بمبینێت، وە بەڕاستی دەزانم كەوا كردەوەكانم كەسێكی تر نایانكات بۆم منیش خۆم پێیەوە سەرقاڵ و مەشغوڵ كردووە،، وە بەڕاستی دەزانم كەوا مردن چاوەڕوانمە منیش خۆم ئامادە دەكەم بۆ دوای مردن. بەڕاستی ئەوەیە ڕێگاكانی بەختەوەری و ئاسوودەیی.