ئه‌وانه‌ زۆر کۆنن دوایه‌ ئه‌وانه‌ کۆپی په‌یستی سایته‌ عه‌ره‌بیه‌کانی سعودیایه‌ شتێکی نوێم بۆ بهێنه‌ !

ناوی کتێب
مه‌ولود نامه‌ی پێغه‌مبه‌ر (صل الله‌ علیه‌وسلم ) له‌ روانگه‌ی شه‌ریعه‌تی ئیسلامه‌وه‌
د.حسن خالید موسته‌فا محمود موفتی

کتیبه‌که‌ هی 2012 چ زوو ره‌دی دراوه‌ و ده‌توانی ناوی کتێبه‌که‌م پێ بلێ که‌ ره‌دی داوه‌ته‌وه‌ ؟

ولله‌ برام  حه‌ق باش دیاره‌ راست ده‌كه‌ ی ده‌ڵی نازانی  ئایته‌ك بنوسی
بلگه‌ ی ئه‌وه‌ ت پیه‌  ده‌ڵی مولود جائزه‌
پێغمبه‌ری خوا ده‌فه‌رمێت (من احدث في امرينا هدا ماليس منهو  فهو رد)
هه‌ كسێك شتێك دابنێ فه‌ رمانی ئێمه‌ ی  له‌سه‌ر نه‌بێ ره‌ت د كرێته‌وه‌ )
گوێت له‌ هه‌ مووی ڕاگرت

برا به‌لگه‌ زۆره‌ هه‌ر وه‌ك به‌ کاکه‌ شه‌رفخانم وت برۆ کتێبه‌که‌ بکره‌ به‌تۆش هه‌مان شت ده‌لێم
کاکه‌ ئیشمی کۆپی په‌یست نیه‌ !!

براکه‌م ، له‌ سۆفیه‌تی هه‌ندێ شت هه‌یه‌ ده‌یکه‌ن 40 رۆژ له‌ خه‌ڵک دوور ده‌که‌ونه‌وه‌ و بس خوا په‌راستی به‌ته‌نها له‌ جێگایه‌ك ده‌که‌ن

برا سۆفی بوو هیوادارم ژیانی باش بخوێنه‌وه‌ ئه‌گه‌ر هه‌له‌ش نه‌بم 40 رۆژ خه‌لوه‌تی کردیه‌

به‌زمه‌که‌یه‌

برا شته‌کان له‌وێ زۆر به‌باشی باسکرایه‌ و باسی بیدعه‌ و ئه‌وانه‌ش هه‌موو کرایه‌ .....
بۆ کتێبه‌که‌ش ده‌زانم مه‌به‌ستت کامه‌ کتێبه‌ هی زانای گه‌وره‌ ابن الجوزیه‌
و سه‌فه‌ری خێر بێ ان شاءالله‌
وعلیك السلام ورحمه‌ الله‌ وبرکاته‌ و مغفرته‌

بۆ ته‌کیه‌که‌ش نامه‌وێ دیسان بێمه‌وه‌ سه‌ر باسی بیدعه‌ و شت دیسان ده‌لێم برۆ له‌ کتێبه‌که‌ به‌جوانی باسکراوه‌

كاك صۆفی ده‌روێش وه‌ن ،ئه‌زیزم كوژاندنه‌وه‌ی گلاۆپ ،چۆن په‌یوه‌ندی به‌مه‌وه‌ نیه‌ ،برام ته‌نها ساحیر و شه‌یطان په‌رسته‌كان له‌كاتی په‌رستشه‌كانیان گڵۆپ ئه‌كوژێنه‌وه‌ ته‌نها مۆمێك پێ ئه‌كه‌ن یان چرایه‌كی بێهێز دا ئه‌گیرسێنن .

منیش یه‌کمجاره‌ شتی وا ببیستم که‌ مۆم و گلۆپ ده‌کوژێنه‌وه‌ وئه‌وان ئه‌وه‌نده‌ی من بزانم زۆربه‌ی کات به‌ رۆژ زیکری خۆیان ده‌که‌ن نه‌ك به‌رۆژ و له‌ ژووریش ناکه‌ن به‌لکو له‌ ده‌ره‌وه‌ ده‌که‌ن نازانم ئه‌و به‌لگه‌ی گلۆپ و مۆمه‌ له‌کوێ هات

كاك وه‌ن ده‌رباره‌ی ژه‌هر خواردنی هاوه‌ڵێك من هیچم نه‌زانیوه‌ به‌ڵام پێغه‌مه‌به‌ر (صلی الله علیه‌ وسلم) خۆی كه‌ ژه‌هر خواردی كرا ،توشی نه‌خۆشیه‌ك هات هه‌مووساڵێكیش له‌وكاته‌وه‌ لێی نوێ ئه‌بۆوه‌ ،ئاوام بیستوه‌ ده‌ڵێن هه‌ر له‌وكاتی كه‌ كۆچی كرد ئه‌م نه‌خۆشیه‌ی لێ نوێ ببۆوه‌ .
كاك وه‌ن ،ئه‌گه‌ر پێغه‌مبه‌ر (صلی الله علیه‌ وسلم) به‌ ژه‌هر شتێكی به‌سه‌ر هاتبێ ئه‌وه‌ هه‌ر هاوه‌لێكیش بیخوات ئه‌وه‌ زیانی پێ ئه‌گه‌یه‌نێ به‌ڵام له‌وانه‌یه‌ ئه‌م وته‌یه‌شت له‌ په‌رتوكی صۆفیه‌كان هێنابێ ،له‌به‌ر ئه‌وه‌ی درۆكانیان پێ داپۆشن كه‌وا فلانه‌ مشایه‌خ كاراماتی هه‌یه‌ .

هه‌ر بۆ ئه‌و به‌لگه‌یه‌ ان شاءالله‌ لۆت ده‌هینم پێت ده‌لێم صحیحه‌ یان نا

ه‌رباره‌ی پاره‌ سه‌رف كردنه‌كه‌ت ،برا گیان به‌ دوو قافڵاوه‌ و بیبسی یه‌ك كه‌ له‌لای هه‌ندێ زانا خواردنه‌وه‌یان هه‌ر دروست نیه‌ ،هیچ فه‌قیرێكی پێ نێرنابێت به‌ڵام كۆی پاره‌كه‌ی سه‌رف كراوه‌ ،له‌وانه‌یه‌ 1 ملیۆن بێت ئه‌وه‌ ئه‌توانی بیده‌یت به‌ دوو ماڵی فه‌قیر ئه‌وه‌ زۆر باشتر و خێرتره‌ له‌ مه‌ولودێك شركی تێ بكرێت یان له‌ ناو مزگه‌وت ببێته‌ هۆسه‌ و هه‌ڵا ،به‌ده‌یان كه‌سی نوێژ نه‌كه‌ر ته‌نها بۆ پاقڵاوه‌ خواردنه‌كه‌ هاتون .

هه‌ر بۆ ئه‌وه‌ی بزانی ئه‌و پاره‌ بۆ فه‌قیر و شتانه‌ برۆ مزگه‌وتی شێخی چۆلی له‌وێ بزانه‌ چ خواردنێک و له‌ ته‌کیه‌ و شته‌کان چ ده‌کرێ بۆ فه‌قیره‌کان

وڵامی من ( كاك وه‌ن ،ڕاست ئه‌كه‌ی سیفه‌ته‌كانی پێغه‌مبه‌ر(صلی الله علیه‌ وسلم) باس ئه‌كه‌ن به‌ڵام له‌گه‌ڵ ئه‌مه‌ش چه‌ندان شتی نه‌شیاویش ئه‌وترێت كه‌ لایه‌ق به‌ پێغه‌مبه‌ر(صلی الله علیه‌ وسلم)  نیه‌ به‌ڵكو ئه‌كه‌وێته‌ ڕوی شركه‌وه‌ بۆنمونه‌ ئه‌و هۆنراوه‌ی تۆ دات نابوو كه‌ كۆمێنتم له‌سه‌ر نوسی دوای ڕه‌شت كرده‌وه‌ ،یان له‌ هه‌ندێ شوێن ده‌ڵێن (بێم به‌ده‌ورت یا رسول الله ،ئه‌مه‌ هه‌ر زۆر گۆناهه‌ ،یان هۆ مه‌ده‌د یا سولطانی ........هتد تۆ خۆت بڕیار بده‌ ئه‌مانه‌ ناكه‌ونه‌ بابی شركه‌وه‌ .

براکه‌م ئه‌وان ئه‌و وشانه‌ی ده‌لێن ئه‌وه‌ بزانه‌ که‌ شتیان به‌به‌لگه‌ی خۆی به‌ستیه‌ و وه‌ك مه‌دد و یارسول الله‌ هه‌موویان ته‌فسیر کراوه‌ ئایا ده‌زانی شێخ عبدالباسط و منشاوی له‌ هه‌ندێ جێگا ده‌فه‌رموون یا رسول الله‌ !!

كاك وه‌ن كێشه‌ی ئێمه‌ ئه‌وه‌ نیه‌ كێ زوو تر یادی بۆ پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ی كردۆته‌وه‌ ئایه‌ مه‌سیحیه‌كان چاویان له‌ ئێمه‌ كردوه‌ یان ئێمه‌ چاومان له‌وان كریه‌ ،كێشه‌ی ئێمه‌ له‌ بیدعه‌كه‌یه‌ ،كێشه‌ی ئێمه‌ ئه‌وه‌یه‌ ئایه‌ ئه‌م یاد كردنه‌وه‌یه‌ ئه‌كه‌ین ئایه‌ بۆ عه‌قیده‌مان سودی هه‌یه‌ یان نا .

برا ئه‌وانه‌ی ئه‌و باسه‌ ده‌که‌نه‌وه‌ زۆربه‌ی جار ئه‌وه‌ به‌چاوی خه‌لكی داده‌نه‌وه‌ ده‌لێن له‌ مه‌سیحیه‌کانه‌وه‌ بۆ ئێمه‌ هاته‌وه‌ و دوایه‌ ئه‌و فه‌رمووده‌یه‌شمان به‌ چاوی داده‌نه‌وه‌ من تشبه بقوم فهو منهم

برا ئه‌وه‌ی ده‌یکه‌ین ته‌نها له‌خۆشه‌ویسته‌ بۆ ئه‌و فه‌خری عاله‌مه‌ ، ئه‌و رۆژه‌ش بۆ ئه‌وه‌یه‌ که‌ سیفه‌ته‌ جوان و ئاکاره‌ به‌رزه‌کانی و باسی ئه‌و خۆشه‌ویسته‌ بۆ خه‌ڵک بکرێ و باسی سونته‌کان و هه‌موو شته‌ جوانه‌کانی بکرێ بۆ ئه‌وه‌ی خه‌لك سودی لی ببینی ئه‌م کۆبوونه‌وه‌ و یادانه‌ش ئه‌کید به‌ سودی خۆی هه‌یه‌ ئه‌گه‌ر سودی بۆ یه‌ك که‌س هه‌بی و هیدایه‌تی یه‌ك که‌سی بدا که‌واته‌ سودی و قازانجی خۆی هه‌بووه‌

ئێمه‌ هه‌قمان به‌ هه‌ندی نیه‌ و له‌ناو هه‌موو کۆمه‌ڵ و تاقمێک که‌سی خراپ هه‌یه‌ به‌لام به‌ عام شتی باش و خێر پێشکه‌ش ده‌کرێ و سودی ته‌واوی هه‌یه‌ بۆ هه‌موو خه‌لکه‌که‌

جارێ بۆ ئه‌و پێشه‌کیه‌ و باسی مه‌ولود و جائیزی ده‌قه‌کان و ئایه‌ت و حه‌دیسه‌کان ئه‌م کتێبه‌ بخوێنه‌وه‌ که‌ وه‌ڵامه‌کانی هه‌مووی تێدایه‌ بس من لێره‌ ئه‌وه‌نده‌ی به‌خۆم ده‌یزانم و پێشتر کۆمکردیته‌وه‌ له‌ سایته‌که‌ له‌ خاڵی پێنجه‌مت ده‌ست پی ده‌که‌م

بۆ جوابی ئه‌م دوو خاڵه‌ت

نه‌ فاتیمه‌کان بوون نه‌ سوڵتان موزه‌فه‌ری هه‌ولێر و نه‌ موسلمانه‌کان له‌ چاو نه‌صرانیه‌کانیان کرده‌وه‌
به‌ڵکو وه‌لامه‌که‌ی له‌ کتێبه‌که‌ی ئیمام الذهبی به‌ناوی تأريخ الإسلام ( ج١١/ ڵا ٢٤٧ــ٢٤٨).
- صاحب إربل * * السلطان الدين الملك المعظم مظفر الدين أبو سعيد كوكبري بن علي ابن بكتكين بن محمد التركماني صاحب إربل وابن صاحبها وممصرها الملك زين الدين علي كوجك، وكوجك هو اللطيف القد، كان كوجك شهما شجاعا مهيبا، تملك بلادا كثيرة، ثم وهبها لاولاد صاحبالموصل، وكان يوصف بقوة مفرطة، وطال عمره، وحج هو والامير أسد الدين شيركوه بن شاذي، وتوفي في سنة ثلاث وستين وخمس مئة، وله أوقاف وبر ومدرسة بالموصل.
فلما مات تملك إربل ابنه هذا وهو مراهق، وصار أتابكه مجاهد الدين قيماز، فعمل عليه قيماز وكتب محضرا بأنه لا يصلح للملك وقبض عليه وملك أخاه زين الدين يوسف، فتوجه مظفر الدين إلى بغداد فما التفتوا عليه، فقدم الموصل على صاحبها سيف الدين غازي بن مودود، فأقطعه حران، فبقي بها مديدة، ثم اتصل بخدمة السلطان صلاح الدين، وغزا معه، وتمكن منه، وأحبه، وزاده الرها، وزوجه بأخته ربيعة واقفة الصاحبية، وأبان مظفر الدين عن شجاعة يوم حطين، وبين، فوفد أخوه صاحب إربل على صلاح الدين نجدة فتمرض ومات على عكا فأعطى السلطان مظفر الدين إربل وشهرزور، واسترد منه حران والرها.
وكان محبا للصدقة، له كل يوم قناطير خبز يفرقها، ويكسو في العام خلقا ويعطيهم دينارا ودينارين، وبنى أربع خوانك للزمني، والاضراء، وكان يأتيهم كل اثنين وخميس ويسأل كل واحد عن حاله ويتفقده ويباسطه ويمزح معه.
وبنى دارا للنساء، ودارا للايتام، ودارا للقطاء، ورتب بها المراضع.
وكان يدور على مرضى البيمارستان، وله دار مضيف ينزلها كل وارد، ويعطى كل ما ينبغي له.
وبنى مدرسة للشافعية والحنفية وكان يمد بها السماط، ويحضر السماع كثيرا، لم يكن له لذة في شئ غيره.
وكان يمنع من دخول منكر بلده، وبنى للصوفية رباطين، وكان ينزل إليهم لاجل السماعات.
وكان في السنة يفتك أسرى بجملة ويخرج سبيلا للحج، ويبعث للمجاورين بخمسة آلاف دينار، وأجرى الماء إلى عرفات.
وأما احتفاله بالمولد فيقصر التعبير عنه، كان الخلق يقصدونه من العراق والجزيرة وتنصب قباب خشب له ولامرائه وتزين، وفيها جوق المغاني واللعب، وينزل كل يوم العصر فيقف على كل قبة ويتفرج، ويعمل ذلك أياما، ويخرج من البقر والابل والغنم شيئا كثيرا فتنحر وتطبخ الالوان، ويعمل عدة خلع للصوفية، ويتكلم الوعاظ في الميدان، فينفق أمولا جزيلة.
وقد جمع له ابن دحية " كتاب المولد " فأعطاه ألف دينار.
وكان متواضعا، خيرا، سنيا، يحب الفقهاء والمحدثين، وربما أعطى الشعراء، وما نقل أنه انهزم في حرب، وقد ذكر هذا وأمثاله ابن خلكان واعتذر من التقصير.
مولده في المحرم سنة تسع وأربعين وخمس مئة بإربل.
قال ابن الساعي: طالت عليه مداراة أولاد العادل، فأخذ مفاتيح إربل
وقلاعها وسلم ذلك إلى المستنصر في أول سنة ثمان وعشرين، قال: فاحتفلوا له، واجتمع بالخليفة وأكرمه، وقلده سيفين ورايات وخلعا وستين ألف دينار.
وقال سبط الجوزي: كان مظفر الدين ينفق في السنة على المولد ثلاث مئة ألف دينار، وعلى الخانقاه مئتي ألف دينار، وعلى دار المضيف [ مئة ] ألف.
وعد من هذا الخسف اشياء.
وقال: قال من حضر المولد مرة: عددت على سماطه مئة فرس قشلميش، وخمسة آلاف رأس شوي، وعشرة آلاف دجاجة، ومئة ألف زبدية، وثلاثين ألف صحن حلواء.
قلت: ما أعتقد وقوع هذا، فعشر ذلك كثير جدا .
وقد حدث عن حنبل المكبر.

باسی سولتان لوءلوء ده‌كات كه‌ منافسى سولتان موزه‌فه‌ره‌دين بووه‌ ، وه‌ختى ديويه‌تى مظفر الدين ئه‌وها يادى له‌دايكبونى حه‌زره‌ت صلى الله عليه وسلم ده‌كات، ئه‌ويش هه‌ستاوه‌ به‌ دانانى يادێكى مه‌سيحى به‌ چه‌شنى يادى مه‌ولودى ذه‌هه‌بي ده‌فه‌رمێت:
((قلت : ولمّا رأى أنّ جاره مظفَّر الدّين صاحب إربل يتغالى في أمر المولد النّبويّ ويغْرم عليه في العام أموالاً عظيمة ، ويُظْهر الفرح والزّينة ، عمد هو إلى يوم في السّنة ، وهو عيد الشّعانين الّذي للنّصارى ، لعنهم الله ، فعمل فيه من اللّهو والخمور والمغاني ما يضاهي المولد المكرّم ، فكان يمدّ سِماطاً طويلاً إلى الغاية بظاهر البلد ، ويجمع مغاني البلاد ، ويكون السّماط خونْجاً وباطيةَ خمرٍ على هذا التّرتيب ، ويحضره خلائق ، وينثر على النّاس الذّهب من القلعة ، يسفي الذّهب بالصّينيّة الذّهب ، ويرميه عليهم ، وهم يقتتلون ويتخاطفون الدّنانير الخفيفة ، ثمّ يعمد إلى الصّينيّة في الآخر فيقصّ له بالكازن من أقطارها إلى المركز ، وتخلّى معلَّقةً بحيث أنّه إذا تجاذبوها طلع في يد كلّ واحدٍ منها قطعة .))
ئه‌م عيباره‌ته‌ى زه‌هه‌بي كه‌ ده‌ليت:وأما احتفاله بالمولد فيقصر التعبير عنه
واته‌ : يادكردنه‌وه‌ى مظفرالدين بۆ مه‌ولود ناتواندرێت پێناسه‌ بكريت و باسكريت و ته‌عبير دانه‌وه‌ به‌ده‌م ونوسين له‌ ياده‌كه‌ى سولتان مظفر كورتره‌::
كه‌وابوو زه‌هه‌بى ئه‌وكاره‌ى به‌ باش داده‌نێت ، وه‌هه‌روه‌ها ئيشاره‌ش بۆ ئه‌وه‌ ده‌كات كه‌ پيش ئه‌م سولتان مظفره‌ يادى مه‌لود كراوه‌ به‌لام سولتان موزه‌فه‌ر به‌ فراوانى ئه‌و ياده‌ى كردوه‌ ، وه‌ نافه‌رمێت ئه‌و يه‌كه‌م كه‌سبووه‌ ، به‌لكو ده‌لێت يادى كردنه‌وه‌ى سولتان مظفر الدين!!!

ئةكةر جي شيخ مقبل بن هادى الوادعى رةحمةتى خواى ليبيت دةلئ فةرموودةكة زةعيفة بةلام شيخ البانى رةحمةتى خواى ليبيت ئةولا ترة بةحةديث بؤية قسةى شيخ البانى ئةولاترة بةلام تؤ هةرجيت بؤ بيت وةرناكرى كاكى ئةشعةرى ئةوة مةسئةلةكى فيقيه بةلام تؤ برؤ عةقيدةى خؤت جاك بكة.

شێخ مقبل قسه‌ی خۆی نیه‌ به‌لکو قسه‌ی ئیمامه‌کانی البيهقي و شعيب الأرنؤوط و محمد اليافعي ....... هه‌مووی به‌ به‌ زه‌عیفیان داناوه‌ ئه‌وان زۆر له‌ ئه‌ولاترن له‌ شێخ ئه‌لبانی چونکه‌ زانسته‌که‌ی ئه‌لبانی ناگه‌ته‌ تۆزقالێکی ئه‌وان !
بابه‌ته‌ وه‌ك ئاوێنه‌ رۆشن و دیاره‌ که‌ ئه‌و حه‌دیسانه‌ی هاتوونه‌ له‌سه‌ر ئه‌و بابه‌ته‌ هه‌مووی ضه‌عیف و راست نیه‌
تکایه‌ وه‌ك هه‌موو بابه‌ته‌کان خۆت لامه‌ده‌ و مه‌چۆوه‌ سه‌ر عه‌قیده‌ی من چونکه‌ عه‌قیده‌ی من عه‌قیده‌ی ئیمام نه‌وه‌وی و ابن کثیر و صلاحه‌دیینی ئه‌یوبیه‌

مه‌زهه‌بی شافعی و حه‌نه‌فی و ئه‌حمه‌دی هیچیان په‌نجه‌یان ناجولێنن و ئه‌و به‌لگانه‌ی که‌ ده‌هێنرێته‌وه‌ ده‌رباره‌ی ئه‌و بابه‌ته‌ هه‌مووی صعیفن بس هه‌ندێ له‌ په‌یره‌وانی مه‌زهه‌بی ئیمام مالك نه‌بێ ئه‌ویش هه‌مووی نا ده‌فه‌رموون سونه‌ته‌
به‌ڵام راستڕ ئه‌وه‌یه‌ که‌ نه‌یجولێنی

هه‌ر لۆ زانیاری زیاتر ئه‌م کتێبه‌ بخوێنه‌وه‌
http://www.kurdupload.com/files/WEUqK1357862965.html

به‌خێر بێی بۆ ژووری میوانداری
هیچ پرسیارێکم نیه‌ ته‌نها هیوایی سه‌رکه‌وتنت بۆ ده‌خوازم ....

باوه‌ر بکه‌ن وه‌لامی زۆربه‌تانم پێیه‌
بس والله‌ تاقه‌تم نیه‌ و سودیشی نیه‌
بێ ده‌نگ و خوێندنه‌وه‌ی په‌یامه‌کانی ئیوه‌ بزانم به‌ کوێ ده‌گه‌ن

بارک الله‌ فیك

دةزانى جيت نووسيوة؟

one نووسی:
کاك کۆسره‌ت هه‌قم نیه‌ چ هه‌ڵده‌بژێری به‌لام هه‌ندێ شت هه‌یه‌ حه‌رامه‌ له‌لایان و هه‌ندێ ئاسایی
وێنه‌ حه‌رامه‌ ده‌بی وێنه‌ نه‌گری و داشنه‌نێ له‌ فه‌سیبوك و یانه‌ وسه‌ر مۆبایل ...... هتد
ده‌بی ئیشت ئه‌وه‌بی بس به‌ موسلمانان بلێی ئه‌تو بیدعه‌ چی ئه‌تو گومرای ئه‌تو کافری یه‌عنی ئیلا دژی موسلمانان بی
ئه‌گه‌ر یه‌کێک هاواری کرد وتی الله‌ اکبر ده‌بی ئه‌تو بچی خه‌به‌ری ئاسایش بده‌ی چونکه‌ خه‌ته‌ره‌ !
چوزانم ده‌یه‌ها شتی تر که‌ فێری ده‌بی ........