بابه‌ت: منداڵ و فنجانه و پاره‌که
رۆژێك منالێك له ماڵه‌وه یارئ به ئینجانه‌یه‌ك ده‌کات و له‌ناکاو ده‌ستی گیر ده‌خوات له ئینجانه‌که‌دا، هه‌رچه‌ند ده‌کات ناتوانێت ده‌ستی ده‌ر بکات ناچار هاوار له باوکی ده‌کات بێت به هانایه‌وه ، باوکی هه‌رچه‌ند هه‌وڵێ له‌گه‌ل ده‌دات ئه‌ویش هیچی بۆ ناکرێت ، ناچار بڕیار ده‌دات ئینجانه‌که بشکێنێت به‌ڵام به‌ر له‌وه‌ی ئه‌م هه‌وڵه بخاته گه‌ڕ ده‌لێت کوڕم ده‌ستت بکه‌ره‌وه په‌نجه‌کانت وه‌ك من شل و درێژ بکه له‌وانه‌یه به‌م شێوه‌یه ده‌ستت ده‌ربێته‌وه
منداڵه‌که ده‌ڵێت : ده‌زانم به‌ڵام ناتوانم ئه‌م کاره بکه‌م.
باوك که له وه‌ڵامی ئه‌م منداڵه واق ببوو وتی : بۆچی ناتوانیت ؟
منداڵه‌که ووتی : گه‌ر وابکه‌م ئه‌و سکه‌یه‌ی له ده‌ستمدایه ده‌که‌وێت !
جاری واهه‌یه مرۆڤ هێنده گرنگی به شتی بێ به‌ها ده‌دات که به‌های هه‌بوونی به‌هاداری خۆشی فه‌رامۆش ده‌کات.
دەڵێم: دڵ شێت بووە
دەست و پێ چ بکا؟!
