بابه‌ت: بیرێکم له ســــــــه‌ر دایه
بیرێکم له ســــــــه‌ر دایه
حافزی شیرازی
بیرێکم له ســــــــه‌ر دایه که گه‌ر له ده‌ستم به‌ر بێ
کارێکی ده‌ست پێده‌که‌م، هه‌رچی غه‌مه به‌سه‌ر بێ
تێبپــــــــــــه‌ڕێ ده‌ورانی گـــــــــــــه‌لێ تاڵتر لـه ژه‌هر
ڕۆژگاری وه‌ک شـــــــــــه‌کر، دیسان به ژیانم وه‌ر بێ
بولبولی ئاشق! ته‌مه‌ن بخوازه کـــــــــــــــه عاقیبه‌ت
باغ دێ بڕازێته‌وه، هــــــــــــــه‌م سووره‌گوڵی به‌ر بێ
"خۆی سه‌برو زه‌فه‌ر هه‌ردوو له دۆستانی قه‌دیمن"
هه‌ر له‌سای سه‌بره که‌وا نۆره‌و ده‌وره‌ی زه‌فه‌ر بێ
چاک و خراپ هـــــه‌ردووکیان متی خۆیان ده‌نوێنن
تا تۆ کـــامه‌ت به‌دڵ بێ، یاکه چیت به نه‌زه‌ر بێ
شوێنی دوانی دژان نییه هــــه‌رگیز خه‌ڵوه‌تی دڵان
دێوه‌زمـــــه وه‌ختێ ده‌رچێ، دیاره فریشته ده‌ر بێ
له به‌ر ده‌رگـــــــــــای ئه‌ربابی بێ مروه‌تی دنیایه
تا چـه‌نده داده‌نیشی، که خواجه له ده‌ر ده‌ر بێ؟
قسه‌ی خاوه‌ن ده‌سه‌ڵات هـــه‌روه‌ک شه‌وی یه‌ڵدایه
گزینگ لـــــه خۆر بخوازه، بڵێ له سوێگه ده‌ر بێ!
ســـه‌ری خـه‌فڵه‌تی حافز، له‌و سه‌رایه سه‌یر نییه
کێ سه‌ر له‌مه‌یخانه دا له‌گشت شت بێخه‌به‌ربێ!
سه‌رنج| سه‌ردێڕی فارسیی غه‌زه‌له‌که ئاوایه:
بر سر آنم کــــــــه گر ز دست برآید
دست به کاری زنم که غصه سرآید
وه‌رگێڕانه‌وه: س. چ هێرش
[/center]
