بابه‌ت: زه‌كات سه‌رفتره به‌س له خۆراكه
زه‌كات سه‌رفتره به‌س له خۆراكه
ده‌ركردنی سه‌فیتره پێش نوێژی جه‌ژن
٥١٥ـ عَنْ ابْنِ عُمَرَ (رضي الله عنه): أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله عليه وسلم) أَمَرَ بِزَكَاةِ الْفِطْرِ أَنْ تُؤَدَّى قَبْلَ خُرُوجِ النَّاسِ إِلَى الصَّلَاةِ. [بخاري / صدقة الفطر/ ١٤٣٨]
(عبدالله كوڕی عمر) (خوای لێ ڕازی بێت) ده‌ڵێ: پێغه‌مبه‌ری خوا (صلی الله عليه وسلم) فه‌رمانیدا به‌به‌خشینی زه‌كاتی سه‌رفتره پێش ئه‌وه‌ی خه‌ڵك ده‌ربچن بۆ نوێژی جه‌ژن.
(١٦) سه‌رفتره له‌خۆراك و كه‌شك و مێوژ
٥١٤ـ عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ (رضي الله عنه) قَالَ: كُنَّا نُخْرِجُ إِذْ كَانَ فِينَا رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله عليه وسلم) زَكَاةَ الْفِطْرِ عَنْ كُلِّ صَغِيرٍ وَكَبِيرٍ، حُرّ أَوْ مَمْلُوكٍ، صَاعًا مِنْ طَعَامٍ، أَوْ صَاعًا مِنْ أَقِطٍ، أَوْ صَاعًا مِنْ شَعِيرٍ، أَوْ صَاعًا مِنْ تَمْرٍ، أَوْ صَاعًا مِنْ زَبِيبٍ، فَلَمْ نَزَلْ نُخْرِجُهُ حَتَّى قَدِمَ عَلَيْنَا مُعَاوِيَةُ بْنُ أَبِي سُفْيَانَ حَاجًّا أَوْ مُعْتَمِرًا، فَكَلَّمَ النَّاسَ عَلَى الْمِنْبَرِ، فَكَانَ فِيمَا كَلَّمَ بِهِ النَّاسَ أَنْ قَالَ: إِنِّي أَرَى أَنَّ مُدَّيْنِ مِنْ سَمْرَاءِ الشَّامِ تَعْدِلُ صَاعًا مِنْ تَمْرٍ. فَأَخَذَ النَّاسُ بِذَلِكَ. قَالَ أَبُو سَعِيدٍ: فَأَمَّا أَنَا فَلَا أَزَالُ أُخْرِجُهُ كَمَا كُنْتُ أُخْرِجُهُ أَبَدًا مَا عِشْتُ. [بخاري / صدقة الفطر/ ١٤٣٧]
(أبو سعید الخدری) (خوای لێ ڕازی بێت) ده‌ڵێ: له‌كاتێكدا پێغه‌مبه‌ری خوا (صلی الله عليه وسلم)، له‌ناوماندا بوو سه‌رفتره‌مان ده‌رده‌كرد بۆ هه‌موو كه‌سێكی بچوك و گه‌وره، ئازاد یان كۆیله، مه‌نێك له‌خۆراك، یان مه‌نێك له‌كه‌شك، یان مه‌نێك له‌جۆ، یان مه‌نێك له‌خورما، یان مه‌نێك له‌مێوژ. به‌م شێوه‌یه ده‌رمان ده‌كرد هه‌تا (معاویه‌ی كوڕی أبو سوفیان) هات بۆ ناومان بۆ حه‌ج یان عه‌مره، چووه سه‌ر دوانگه‌و قسه‌ی بۆ خه‌ڵك كرد، یه‌كێك له‌قسه‌كانی ئه‌وه بوو وتی: من پێم وایه دوو مشت گه‌نمی شام یه‌كسانه له‌گه‌ڵ مه‌نێك خورمادا، دوای ئه‌وه ئیتر خه‌ڵك به‌قسه‌ی ئه‌ویان كرد، (أبو سعید) ده‌ڵێ: به‌ڵام من هه‌میشه سه‌رفتره ده‌رده‌كه‌م وه‌ك ئه‌وسا هه‌تا له‌ژیاندام.
(١٥) سه‌رفتره له‌خورماو جۆ
٥١٣ـ عَنْ ابْنِ عُمَرَ (رضي الله عنه): أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله عليه وسلم) فَرَضَ زَكَاةَ الْفِطْرِ مِنْ رَمَضَانَ عَلَى النَّاسِ: صَاعًا مِنْ تَمْرٍ، أَوْ صَاعًا مِنْ شَعِيرٍ، عَلَى كُلِّ حُرٍّ أَوْ عَبْدٍ، ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَى مِنَ الْمُسْلِمِينَ. [بخاري / صدقة الفطر/ ١٤٣٧]
(عبدالله ی كوڕی عمر) (خوای لێ ڕازی بێت) ده‌ڵێ: پێغه‌مبه‌ر (صلی الله عليه وسلم) زه‌كاتی سه‌رفتره‌ی فه‌رزكرد له‌ڕه‌مه‌زاندا له‌سه‌ر خه‌ڵكی، مه‌نێك خورما، یان مه‌نێك جۆ، له‌سه‌ر هه‌موو كه‌سێكی ئازاد یان به‌نده، نێر بێت یان مێ له‌موسڵمانان.
