بابهت: ئهم ههواڵه بخوێنهوه و فوو له چایهكهت بكه!
له كۆنهوه وتوویانه عهشق و قاوه تهنیا به گهرمی خۆشن. بهڵام لێكۆڵینهوهكان دهریانخستووه كه چا و قاوهی زۆر گهرم زیانی لێدهكهوێتهوه.
پسپۆڕانی بواری پزیشكی دهڵێن خواردنهوهی چای زۆر گهرم ئهگهری تووشبوون به شێرپهنجهی قوڕگ زیاد دهكات.
پێشتر پزیشكهكان پێیانوابوو هۆكاری سهرهكی تووشبوون به شێرپهنجهی قوڕگ جگهرهكێشان و خواردنهوه كهوولیهكانن، بهڵام ئێستا زانراوه كه خواردهمهنی زۆر گهرمیش دهبنه هۆی سووتاندنی خانهكانی قوڕگ و تووشبوون بهم نهخۆشیه.
ئهگهر دهتانهوێ تووشی شێرپهنجهی قوڕگ نهبن، فوویهك له چایهكهتان بكهن و نۆشی گیانتان بێت.;)
سروشت
کـاتـێـک ژیـان سـهد هـۆکـارم نـیـشـان دهدات بـۆ گریان و ئازار . .
مــن ههزار هۆکاری نیشان دهدهم بۆ خهنده و ژیانێکی بهختیار . . !