بابه‌ت: شعرى كؤميدى
گه‌نم و جۆ، ماست و دۆ هه‌شت و نۆ
به‌بێ درۆ هاوڕێی یه‌کن وه‌کو من و تۆ.
-----------------------------------------
گیانه‌که‌م ئه‌گه‌ر ده‌تزانی ده‌سته سارد و سڕه‌کانی من چه‌نده موحتاجی ده‌سته گه‌رم و گوڕه‌کانی تۆن ئه‌وه‌نده ده‌ستت نه‌ده‌کرد به لوتتا.
-----------------------------------------.
ئه‌ی وه‌ی کــچه دراوســێ
دڵـــــدار نـــابـــێ بـــترسێ
ئــــه‌گه‌ر هـاتی بۆ ماڵمان
بــــــۆ پرسینی ئه‌حواڵمان
له‌به‌ر دراوسێ و گه‌ڕه‌ک
بڵێ هاتووم بــۆ هێڵـــه‌ک.
--------------------------------------
دڵنایبه... هه‌موو شه‌وێک که چاوم لێک ده‌نێم ته‌نیا به‌و هیوایه چاوم لێکده‌نێم که نه‌ختێک بخه‌وم.
----------------------------------------
ئـه‌گه‌ر مـــردم مه‌یــــه ســـه‌ر قه‌بـــــــــران
گه‌ر منت خۆشده‌وێ خۆت بده به‌ر چه‌قوان.
-------------------------------------
به‌نـــــاوی خـــــوای مـــــــه‌زن
مــــــــه‌ڕ باشتره لـــــه بــــــزن
له باخی ئه‌وینت خۆم حه‌شاردا
پشیله‌م بینی یه‌کسه‌ر غــارمدا
مه‌كۆی كوردان
