بابهت: تایبهت به (بهڕیوهبهر و سهرپهرشتیاران)
سڵاو ئهو کاتهتان باش . . .
ههروهک سهرهتا لێره بوومه ئهندام زۆر خۆش حاڵ بووم ئێستاش ماوهیهک بهسهر ئهوکاتهدا تێپهڕیوه خۆم به خۆشحالتر دهزانم که توانیومه لهگهڵتان بمێنمهوه إن شاالله خوا تهمهن بدات ههر بهردهوام دهبم لهگهڵتان.
سوپاسی ئێوهی ئازیز دهکهم که متمانهتان به من بهخشی بۆ پلهی "سهرپهرشتار" خوازیارم خزمهتێکی بچوکی ئهو یانه جوانهم کردبێ، هیچ کات شتێکم نهکردبێ دڵی ئهندامان و ئێوهم له خۆم ڕهنجاندبێ وه ئهگهر ڕویدابێ ئهوه داوای لێبوردنم ههیه.
هۆکاری نوسینی ئهو پهیامهم ئهوهیه . . .
ماوهیهکه چالاکیهکانم له یانه زۆر کهم بۆتهوه ، به هۆی کهمی کات نهمتوانیهوه ئامادهی یانه بم و له بابهتهکان وهک پێویست بهشداریم نهبووه.
بۆیه داواتان لێدهکهم کهسێکیتر له جێگای من ههڵبژێرن وهک سهرپهرشتیار به هیوای ئهوهی بتوانێت خزمهتی زیاتر بهو ماڵه جوانه بکات.
ڕێزم قبوڵ بکهن...
کـاتـێـک ژیـان سـهد هـۆکـارم نـیـشـان دهدات بـۆ گریان و ئازار . .
مــن ههزار هۆکاری نیشان دهدهم بۆ خهنده و ژیانێکی بهختیار . . !