نزاو پارانه‌وه‌ی ميوان بۆ خاوه‌ن ماڵ

( اللهُمَّ بَارِكْ لَهُم فيما رَزَقتهْمْ، واغْفِر لهم وارحَمْهُم ) ،  واته : خوایه‌ به‌ره‌که‌ت بخه‌ره‌ ئه‌و ڕۆزی یه‌ی داوتنێ و لێ يان خۆش به‌و به‌زه‌یت پێ يان دا بێته‌وه‌