بابهت: پەنجە جوڵاندن لەتەحیاتدا سوننەتێكی پیرۆزی پێغەمبەرةصلی الله عليه وسلم
هاوەڵە بەڕێزەكانو شوێن كەوتوانیان پەیڕەوی ئەم سوننەتەیان كردووەو بەردەوام بوونە لەسەری، لەسەرەتای خوێندنی تەحیاتدا پەنچەی شەهادە ڕوو دەكرێتە قیبلەو سەیری دەكرێتو دەجووڵێنرێتو دووعای پێدەكرد،وائِل بن حُجر(ڕهزای خوای لێبێت) دەفەرمووێ: (رَأَيْتُ النَّبِىَّ(صلی الله علیهوسلم) ... وَرَفَعَ الَّتي تَلِيهِمَا يَدْعُو بِهَا فِى التَّشَهُّدِ)( صَحيح: أَخْرَجَهُ أَبُودَاوُد (716) وابن مَاجَة (912) وصَحَّحَهُ الشَّيْخ الأَلْبَاني فِي مِشْكَاة الْمَصَابِيح(911).) واتە: بینیم پێغەمبەر صلی الله علیهوسلم نوێژی دەكرد، لە تەحیاتدا پەنجەی شایەتومانی بەرزدەكردەوەو دەیجوڵاندو دوعای پێ دەكرد، وە(ابن عُمَرڕه(زای خوای لێبێت) دەفەرمووێ: پێغەمبەر(صلی الله علیهوسلم) فەرموویەتی: (لَهِىَ أَشَدّ عَلَى الشَّيْطَانِ مِنَ الْحَدِيدِ)( حَسَن: أَخْرَجَه أَحْمَد(6143) وَحَسَّنَهُ الشَّيْخ الأَلْبَاني فِي مِشْكَاة الْمَصَابِيح (917). واتە: پەنجە جوڵاندن لەتەحیاتدا قورسترە لەسەر شەیتان لەوەی كەبەئاسن لێی بدەیت.
لة ريكاى ئيسلام وةركيراوة.