بابه‌ت: سەیر بکەن ، سەرهەنگ موحسین چی بۆ من نوسیوە !
سڵاوێکی گەرم و خۆش 
چەند رۆژێک پێش ئێستا واژووی خۆم گۆرێ بۆ ئەم وتەیە
سەیرە !
هەندێ هەنگ هەن خۆیان لە ناو گوڵ و گوڵزار دەژین !
کەچی ئەم گوڵانە جێدەهێڵن و دەرۆن بۆ ناو دڕکەلان . . .
ئیدی یەک دوو رۆژی دوای ئەمە ، پەیامێکی تایبەتیم بۆ هات کە کاک سەرهەنگ موحسین لۆی نوسیبووم
واژووه‌كه‌ی ئێستات ئه‌مه‌ی پێ نووسیم
وڵاتی من. .
به گوڵی تێگه‌یشتووی، هه‌ڵه‌ی، وڵاتی من دڕكه‌ڵانه!
چوارده‌ورم كاره‌ساتن، كارگه‌ی به‌رهه‌مهێنانی به‌ڵانه،
(سه‌رهه‌نگ موحسین)
کاک سەرهەنگ هەر وای زانیبوو من کچم هاهاهاهاها 
بۆیە ئەمەی بۆ نوسیبووم
گاڵتە ئەکەم هەر بۆ خۆشی بوو ئەم وتەیەی سەرەوە ( کاک سەرهەنگ دنیایەک رێز و بارانێک خۆشەویستیم هەیە بۆت ، ئەمە تەنیا بۆ خۆشی بوو ) ، ئیدی هەر حەزم کرد ئێوەش بیبینن
" هیوادارم بە دڵتان بوبێت "
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سەرهەنگ موحسین
زریان چاو زەرد
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
تێبینی : بۆیە لەم بەشە دامناوە چونکە هەندێ پەیوەندی بە بابەتەکانی کاک سەرهەنگەوە هەیە !
ئه‌وه‌يه كه پێكه‌نين بخه‌يته سه‌ر لێوى كه‌سانێك ،
كه بيرى پێكه‌نين ئه‌كه‌ن . . . ツ
