بابه‌ت: ئه‌گه‌ر خۆشت ده‌وێت متمانه‌ی پێ بكه
[size=16][center]
دوو هاوسه‌ر خۆشه‌ویستی‌و ڕاستگۆیی هاوڕێی هه‌میشه‌ییان بوو، ئه‌و ساتانه‌ی دوور له‌یه‌ك بوون به ساتێكی ناخۆش بۆیان ده‌گوزه‌را، ئه‌وه‌ی جێی سه‌رنج بوو هه‌ردووكیان سروشتێكی زۆر جیاوازیان هه‌بوو، پیاوه‌كه زۆر ئارام‌و له‌سه‌ر خۆ‌و له خراپترین بارودۆخدا ڕووی گرژ نه‌ده‌بوو، به پێچه‌وانه‌ی ئه‌و ئافره‌ته‌که زۆر توندو به ساناترین حاڵه‌ت توڕه ده‌بوو!
ڕۆژێ پێكه‌وه بۆ گه‌شتێك به ناو ئاودا به‌ڕێ كه‌وتن، چه‌ند ڕۆژ له‌ناو كه‌شتی دا بوون پاش ماوه‌یه‌ك بای به‌هێزو زریان و هه‌ڵچوونی ده‌ریاكه هه‌ڵی كردوو خه‌ریك بوو نوقمی ناو ده‌ریاكه‌یان بكات، به‌هۆی شه‌پۆله‌كانه‌وه ئاوێكی زۆر ده‌هاته ناو كه‌شتی یه‌كه‌وه ئه‌وه‌ش بووه مایه‌ی ترس و دڵه ڕاوكێ ی سه‌رنشینه‌كان و ڕزگار بونیان ئه‌سته‌م بوو...
له‌م كاته‌یا ئافره‌ته‌كه خۆی بۆ نه‌گیراو ده‌ستی با هاوار كردو نه‌یده‌زانی چی بكات، به‌خێرایی به‌ره‌و لای هاوسه‌ره‌كه‌ی چوو به‌ڵكو چاره‌سه‌رێك بۆ ڕزگار بوون بدۆزێته‌وه، له كاتێكدا هه‌موو سه‌رنشینه‌كان له‌و په‌ڕی ترس و ناڕه‌حه‌تی و ده‌نگه ده‌نگ و هاوار كردندا بوون، هاوسه‌ره‌كه‌ی بینی زۆر به ئارامی و بێ ده‌نگی دانیشتبوو! ئه‌وه زۆر تووره‌ی كرد، چوه لای و به ساردی و گوێ نه‌دان به بارودۆخه تۆمه‌تباری كرد.
هاوسه‌ره‌كه‌شی به ڕوویه‌کی گرژ و مۆن و توڕه‌ییه‌وه سه‌یرێكی خێزانه‌كه‌ی کردوو چه‌قۆیه‌كی هێنا خستیه سه‌ر سنگی ئافره‌تكه‌و به ده‌نگێكی پر جدی تووڕه‌ییه‌وه پێی وت: له‌و چه‌قۆیه ناترسی؟
ئه‌ویش سه‌یرێكی كردوو وتی نه‌خێر، لێی پرسی بۆ چی ناترسی له كاتێكدا من ده‌مه‌وێ بتكوژم! ئافره‌ته‌كه‌ش وتی: له‌به‌ر ئه‌وه‌ی ئه‌و چه‌قۆیه به‌ده‌ست كه‌سێكه‌وه‌یه كه زۆر متمانه‌ی پی ده‌كه‌م و زۆرم خۆش ده‌وێت!
پیاوه‌كه زه‌رده‌خه‌نه‌یه‌كی كردوو وتی: به‌ڵێ من ئاوام، هه‌روه‌ها ئه‌و شه‌پۆلانه‌ش به‌ده‌ست زاتێكه‌وه‌یه كه من خۆشم ده‌وێ و متمانه‌ی پی ده‌كه‌م، ئیتر ترس بۆچی؟!
كه‌ئه‌و به‌سه‌ر هه‌موو بارودۆخه‌كان دا زاڵ و باڵا ده‌سته!
ئه‌گه‌ر هه‌ڵوێسته‌یه‌ك له‌م به‌سه‌رهاته بكه‌ین، ده‌بینین زۆربه‌مان شه‌پۆله‌كانی ژیان ناڕه‌حه‌تی ده‌كات و ده‌ست بۆ هه‌ر شتێك ده‌بات پێچه‌وانه‌ی ئه‌وه ده‌بێت كه ده‌یه‌وێ، بێ هیوا مه‌به ... مه‌ترسه!
خوای گه‌وره خۆشی ده‌وێیت ... ئه‌و به توانایه به‌سه‌ر هه‌ر كاره‌سات و بارێك ڕووبه‌ڕووت ده‌بیته‌وه.
مه‌ترسه! خوای گه‌وره زیاتر له خۆت ده‌تناسێت، داهاتویه‌ك كه له‌باره‌یه‌وه هیج نازانی بۆت ده‌رده‌خات، زانایه به په‌نهان و نهێنی!
ئه‌گه‌ر خۆشت ده‌وێ به ته‌واوی متمانه‌ی پێ بكه و كاروباره‌كانت بۆ ئه‌و به‌جێ بهێڵه‌و هه‌وڵ و كۆششی خۆت بكه ...
ســــــایه فارس
له گۆڤاری په‌یام بڵاو کراوه‌ته‌وه[/center][/size]
